(အခုခေတ်နဲ့တော့ ကွက်တိပါပဲဗျာ) နွားလို မတွေးတတ်တဲ့ လူနဲ့ လူ လို မတွေးတတ်တဲ့ နွား
တခါက လူတစ်ယောက်က အိမ်နောက်ဘက်ကွက်လပ်မှာ နွားတစ်ကောင်နဲ့ ဆီဆုံလှည့်နေရင်း ခဏထားခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့မှာ ရေနွေးကြမ်းငှဲ့ သောက်နေ သတဲ့။ အဲဒီတုန်းလမ်းပေါ်မှာ လူစိမ်းဧည့်တစ်ယောက် ဖြတ်လာတာမြင်လို့ ရေနွေးကြမ်း သောက်လှမ်း ဖိတ်လိုက်သတဲ့။ သူ့အရပ် ကိုယ့်ဒေသမိုးလေဝသအကြောင်း
စိုက်ရေးပျိုးရေး အကြောင်းအလ္လာပ သလ္လာပတွေ ပြောနေကြရင်း အိမ်ရှင်ကကြမ်းပြင်ကို နှင်တံ(နွားကန်)နဲ့ “ဗြန်းကနဲ” ရိုက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့စကားဆက်ပြောကြပြန်တယ်။ တအောင့်လောက် အကြာ ကြမ်းပြင်ကို ရိုက်လိုက်ပြန်ရော ဧည့်လူစိမ်းလည်း အိမ်ရှင်ရဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ အပြုအမူကြောင့် အကြောင်းရင်းကို မေးကြည့်မိသတဲ့။ “မေးစမ်းပါရစေဦး နောင်ကြီးရယ်။ စကားပြောနေရင်း နောင်ကြီးက ကြမ်းပြင်ကို ခဏခဏ ‘တဗြန်းဗြန်း’ရိုက်နေတာ
ဘာသဘောလဲဗျ” အိမ်ရှင်က ” ဒီလိုဗျ ကျုပ်က အိမ်နောက်ဖေးမှာ နွားနဲ့ဆီပွတ်နေတာလေ။ ခလောက်သံက တိတ်သွားတော့ ဒီနွားက ဆုံမလှည့်ပဲ ရပ်နေလို့ ကျုပ်က နှင်တံရိုက် အသံပေးနေရတာ.။ ကိုင်း… အခု ကျုပ်နွားရဲ့ ခလောက်သံကို မိတ်ဆွေကြားရဲ့ မဟုတ်လား၊
သူဆုံလှည့်နေပြီလေ” လူစိမ်းကဘဝင်မကျသလိုနဲ့ “ဒီလိုဖြင့် နောင်ကြီးရယ်။ ခင်ဗျားရဲ့ နွားက ဆုံကို ဆွဲချင်ဟန်ဆောင်ပြီး ခြေစုံရပ်နေရင်းက ခေါင်းကို လှုပ်ရမ်းပြီး ခလောက်သံ ပေးနေရင်ရောဗျာ” ဒီအခါမှာ အိမ်ရှင်က အခုလို ပြန်ပြောလိုက် ပါတယ်။
“ဒါကတော့ မိတ်ဆွေက လူဆိုတော့ လူလိုတွေးတာကိုးဗျ။ သူက နွားလေဗျာ၊ နွားလိုပဲတွေးတော့မှာပေါ့တဲ့။
လူထုဦးလှ မြန်မာ့ရိုးရာပုံပြင်များမှာကျသံ ပေးနရေငျရောဗြာ” ဒီအခါမှာ အိမျရှငျက အခုလို ပွနျပွောလိုကျ ပါတယျ။
“ဒါကတော့ မိတျဆှကေ လူဆိုတော့ လူလိုတှေးတာကိုးဗြ။ သူက နှားလဗြော၊ နှားလိုပဲတှေးတော့မှာပေါ့တဲ့။
လူထုဦးလှ မွနျမာ့ရိုးရာပုံပွငျမြားမှ
zawgyi
(အခုေခတ္နဲ႔ေတာ့ ကြက္တိပါပဲဗ်ာ) ႏြားလို မေတြးတတ္တဲ့ လူနဲ႔ လူ လို မေတြးတတ္တဲ့ ႏြား
တခါက လူတစ္ေယာက္က အိမ္ေနာက္ဘက္ကြက္လပ္မွာ ႏြားတစ္ေကာင္နဲ႔ ဆီဆုံလွည့္ေနရင္း ခဏထားခဲ့ၿပီး အိမ္ေရွ႕မွာ ေရေႏြးၾကမ္းငွဲ႔ ေသာက္ေန သတဲ့။ အဲဒီတုန္းလမ္းေပၚမွာ လူစိမ္းဧည့္တစ္ေယာက္ ျဖတ္လာတာျမင္လို႔ ေရေႏြးၾကမ္း ေသာက္လွမ္း ဖိတ္လိုက္သတဲ့။ သူ႔အရပ္ ကိုယ့္ေဒသမိုးေလဝသအေၾကာင္း
စိုက္ေရးပ်ိဳးေရး အေၾကာင္းအလႅာပ သလႅာပေတြ ေျပာေနၾကရင္း အိမ္ရွင္ကၾကမ္းျပင္ကို ႏွင္တံ(ႏြားကန္)နဲ႔ “ျဗန္းကနဲ” ႐ိုက္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့စကားဆက္ေျပာၾကျပန္တယ္။ တေအာင့္ေလာက္ အၾကာ ၾကမ္းျပင္ကို ႐ိုက္လိုက္ျပန္ေရာ ဧည့္လူစိမ္းလည္း အိမ္ရွင္ရဲ႕ ထူးဆန္းတဲ့ အျပဳအမူေၾကာင့္ အေၾကာင္းရင္းကို ေမးၾကည့္မိသတဲ့။ “ေမးစမ္းပါရေစဦး ေနာင္ႀကီးရယ္။ စကားေျပာေနရင္း ေနာင္ႀကီးက ၾကမ္းျပင္ကို ခဏခဏ ‘တျဗန္းျဗန္း’႐ိုက္ေနတာ
ဘာသေဘာလဲဗ်” အိမ္ရွင္က ” ဒီလိုဗ် က်ဳပ္က အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ႏြားနဲ႔ဆီပြတ္ေနတာေလ။ ခေလာက္သံက တိတ္သြားေတာ့ ဒီႏြားက ဆုံမလွည့္ပဲ ရပ္ေနလို႔ က်ဳပ္က ႏွင္တံ႐ိုက္ အသံေပးေနရတာ.။ ကိုင္း… အခု က်ဳပ္ႏြားရဲ႕ ခေလာက္သံကို မိတ္ေဆြၾကားရဲ႕ မဟုတ္လား၊
သူဆုံလွည့္ေနၿပီေလ” လူစိမ္းကဘဝင္မက်သလိုနဲ႔ “ဒီလိုျဖင့္ ေနာင္ႀကီးရယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ႏြားက ဆုံကို ဆြဲခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ေျခစုံရပ္ေနရင္းက ေခါင္းကို လႈပ္ရမ္းၿပီး ခေလာက္သံ ေပးေနရင္ေရာဗ်ာ” ဒီအခါမွာ အိမ္ရွင္က အခုလို ျပန္ေျပာလိုက္ ပါတယ္။
“ဒါကေတာ့ မိတ္ေဆြက လူဆိုေတာ့ လူလိုေတြးတာကိုးဗ်။ သူက ႏြားေလဗ်ာ၊ ႏြားလိုပဲေတြးေတာ့မွာေပါ့တဲ့။
လူထုဦးလွ ျမန္မာ့႐ိုးရာပုံျပင္မ်ားမွာက်သံ ေပးနေရင်ေရာျဗာ” ဒီအခါမွာ အိမ်ရွင်က အခုလို ပြန်ေပြာလိုက် ပါတယ်။
“ဒါကေတာ့ မိတ်ဆွေက လူဆိုေတာ့ လူလိုေတွးတာကိုးျဗ။ သူက ႏွားလေျဗာ၊ ႏွားလိုပဲေတွးေတာ့မွာေပါ့တဲ့။
လူထုဦးလွ မြန်မာ့႐ိုးရာပုံပြင်ျမားမွ
